‘Çalışma yaşamında şiddet ve tacizin bir insan hakları ihlali olarak ele alınması ve önlenmesi için politikalar geliştirilmesi gerekiyor’

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) ve Özyeğin Üniversitesi iş birliğiyle gerçekleştirilen ve kapsamı itibarıyla Türkiye’de bir ilk niteliği taşıyan ‘İş Yerinde Şiddet ve Taciz Algıları ve Deneyimleri Araştırma Raporu’nun bulguları, 16 Ekim 2024 tarihinde İstanbul’da düzenlenen bir etkinlikle kamuoyuyla paylaşıldı.

İş yerinde şiddet ve taciz tüm Uluslararası Çalışma Standartlarının uygulanmasının önünde büyük bir engel teşkil etmektedir ve temel ilkelere ve çalışma hakkına yönelik bir tehdit olduğunun belirtildiği raporda özetle şunlar dile getirildi:

“ILO kurulduğu günden beri çeşitli çalışma standartları aracılığıyla çalışma yaşamında şiddetin ve tacizin önlenmesi için çalışmaktadır. 2019 yılında 190 Sayılı Şiddet ve Taciz ILO Sözleşme’sinin (C190) kabul edilmesi ile bu mücadele daha somut bir biçime dönüşmüştür. Bugün, 190 Sayılı Sözleşme, devletlerin, işçi ve işveren örgütlerinin şiddete ve tacize sıfır tolerans politikalarını oluşturabilecekleri güçlü bir rehber sunmaktadır. Devletlere, işçi ve işveren örgütlerine şiddet ve tacizin nasıl önlenebileceğine ve eğer bir kişi şiddete maruz kalırsa nasıl destek olunabileceğine ilişkin gerçekçi ve uygulanabilir yöntemler sunmaktadır. Sözleşme, çalışma yaşamında şiddet ve taciz, toplumsal cinsiyet temelli şiddet ve taciz var demektedir. Çalışma yaşamında şiddet ve tacizin bir insan hakları ihlali olarak ele alınması ve önlenmesi için politikalar geliştirilmesi gerektiğini ifade etmektedir.

İsveç finansmanı ile ILO Türkiye Ofisi tarafından yürütülen “Kadınlar için Daha çok ve Daha İyi İşler” programı kapsamında Özyeğin Üniversitesi ile birlikte gerçekleştirilen bu araştırma ile Türkiye’de ilk kez hem sektörel hem de şiddet türleri anlamında bu kadar geniş kapsamda bir araştırma gerçekleştirilmiştir.
Çalışma yaşamında fiziksel, psikolojik, cinsel ve ekonomik şiddet ve ayrımcılık konusunda algı ve deneyimlere ilişkin bulguların yanı sıra başvuru ve destek mekanizmaları da bu nicel araştırma ile incelenmiştir. Araştırma bulgularının yol göstericiliği ile çalışma yaşamının tüm aktörleri için politika önerileri geliştirilmiştir.”